Jos van Loon, de Nieuwe Deken 2025. Van beroep tegelzetter en nu dan ook Gildebroeder bij de rooi schut. Hij woont in de Borretstraat in Gemert en is geboren in Handel. Gehuwd met Chantal van den Eijnde. Dochter van Martien en Jolanda van den Eijnde. Jolanda keek van bovenaf toe, zag dat het goed was en schonk ons een zonovergoten optrekdag.

De dag begon bij kapitein Joan van der Ligt met een gezamenlijk ontbijt uitstekend verzorgd door Henriëtte. Zij ontvingen een welverdiende vendelgroet. Vervolgens onze materialen ophalen bij Dientje en opstellen voor naar de kerk. Anastasia, de beoogde opvolgster van beschermvrouwe Odillia sloot hierbij aan. Tijdens de H.Mis liet het geluid ons in de steek maar een luider stemgebruik van de voorgangers bleek ook te voldoen. Vaandrig Hans van den Crommenacker legde de Eed van Trouw af aan het eind van de viering. En het koor zong ter afsluiting samen met de kerkgangers het Sint Jorislied. Op het kerkplein volgde de vendelgroet aan pastoor Jesudass en op het ridderplein aan de burgemeester. Onze burgemeester kon zich goed vinden in het plaatsen van zijn foto op de voorpagina van ons Jaarverslag samen met de toen fonkelnieuwe gemeenteaanwinst Grad Welten. Terug bij Dientje volgde vooraleerst de inhuldiging van Anastasia als waarnemend beschermvrouwe. Hiermee verzekerde ons gilde zich wederom van een bloedlijn met de familie Scheidius. Heel fijn.

Het stemkistje voor een nieuwe Deken sprak boekdelen, een overgrote meerderheid viel ten deel aan Jos van Loon. Een warm ontvangst aldaar en installatie volgden elkaar op. Onderweg terug naar Dientje kregen we nauwelijks gelegenheid om stappen te zetten. Voortdurend kwamen er traktaties door buurtbewoners, vrienden van het gilde, het zustergilde, partners van gildebroeders. Iedereen wilde de Nieuwe Deken zien, en feliciteren. Overal kwamen ze vandaan. Het was ongelooflijk. Misschien moeten we de volgende keer een sluiproute uitkiezen. Neen, dat gaan we zeker niet doen. Op zo’n dag zie je toch weer dat de gilden volop leven in onze gemeente. Hartstikke mooi. Ook onze jubilarissen toonden volop hun binding met het gilde. Gouden jubilaris Hans schonk een mooie opfleuring van onze gildewagen. Wim van Oijen schreef een boek over de beschermheren en vrouwen bij het gilde en bood dit Anastasia aan. Rob schonk onderweg versnaperingen. Zo wist eenieder op zijn eigenwijze wijze een bijdrage te leveren om van deze zonnige dag een bijzondere dag te maken.

Rob van de Vossenberg 12½ jaar. Relatief een korte tijd maar nu al niet meer weg te denken als gildebroeder en vooral ook als Deken – Schrijver van onze club. Een stimulator, een animator, een voorganger, een man met het hart op de tong. En op de juiste plaats. Zijn paradepaardje “de jeugd betrekken bij het gilde” beleefde in 2024 een hoogtepunt met een jeugddag.  Een memorabele dag nu al, en vooral door het enthousiasme van Rob wat gedurende deze dag in de avond tot diverse hoogtepunten leidde. En Rob zelf zong het hoogste lied. Rob nogmaals dank hiervoor. Er leeft weer volop een echte Vos bij ons gilde.

Niels Opsteen, 25 jaar.  Niels sloot aan bij het gilde als Nieuwe Deken. Op de Rooije-Hoefsedijk mochten we deze rooie broeder ophalen. De goedlachse Niels bleek een mooie aanwinst voor ons gilde. Hij sloot zich al snel aan bij de vendeliers en deed dit op een enthousiaste wijze. Al gauw kwam medeverantwoordelijkheid in het timmerbedrijf van zijn vader om de hoek kijken en ook een geliefde en kindertjes. Niels bleef zo goed als kon zich inzetten bij het gilde. Echter zijn verantwoordelijkheid thuis en de gezondheid van hemzelf dwong hem tot het maken van keuzes. We respecteren zijn besluit om wat meer afstand te nemen van het gilde. En als ouderling bleef hij zijn betrokkenheid tonen en zijn bereidwilligheid als we een beroep op hem deden. Niels bedankt!

Wim en Petra van Oijen 25 jaar.

Als Nieuwe Deken staat Wim van Oijen aan de start van zijn lidmaatschap bij het Sint Jorisgilde Gemert. Vervolgens  Staande Deken en Afgaande Deken. Dat was toen zijn carrière bij de schut. Maar al gauw bleken er andere  kwaliteiten aanwezig. En daar maakten wij als gilde graag misbruik van. Eerst als secretaris bij onze laatste kringgildedag en vervolgens voorzitter van het gilde. Momenteel maakt hij zich verdienstelijk als fotograaf en vooral ook schrijver van het gildejaarverslag, gildeartikelen en gildeboeken.

Beste Petra. Het moet voor jou toch erg moeilijk zijn om met deze man  jullie lidmaatschap te delen. Hij sleurt jou mee naar alle gildeactiviteiten. Veelvuldig kom je daardoor in de verleiding om daadwerkelijk dingen op te pakken. En daar zijn wij als gilde weer erg blij en  dankbaar voor. Je staat steeds klaar op allerlei gebied en ziet wat er te doen valt. Petra jouw ervaring met de horeca spat er vanaf. Nogmaals, we zijn zeer blij met jouw inzet. En nog meer dankbaar omdat jij jouw Wim zoveel ruimte geeft om zich volop uit te leven binnen en buiten het gilde. Maar vooral ook heel fijn Petra.
Jij bewaakt nauwgezet de grenzen. Want Wim is in zijn activiteiten bij het gilde regelmatig grenzeloos. Maar gelukkig dan is er Petra.  Beiden Petra en Wim hartelijk dank

André Scheepers, 40 jaar.  Tjonge, tjonge André wat hebben we jouw veel plezier zien maken bij de schut. En dat werkte aanstekelijk door bij de medegildebroeders. En ook die van de Gruun. Als jeugdvendelier behaalde je al de nodige prijzen voor het gilde. En soms als het wat tegen zat kon je dan heel verdrietig zijn. Gelukkig ontving je alle steun van zowel je vader als je moeder. Je groeide bij het gilde toe naar de positie van Hoofdvendelier wat jij met jouw vendelkwaliteiten op een waardige wijze wist te volbrengen. Tja en toen kwam jouw besluit om een stapje terug te doen en als ouderling verder te gaan.

Toch zouden wij als gilde, jouw gildeactiviteiten weer graag zien groeien en, André weer wat actieve jaren bij het gilde zien maken. André wat missen we je!  Nu zijn we  erg blij dat we jou kunnen eren met 40 jaar trouw lidmaatschap. Hartstikke fijn.

Gerard Lemmens 40 jaar. Vendelier en vendelier en vendelier. Al 40 jaar staat Gerard zijn mannetje als vendelier.  Niet voor niets sierde hij als vendelier het Jaarverslag van het 75 jaar bestaan van onze Kring Peelland. Men kon niet om hem heen. Hoe is het mogelijk. Zo bescheiden als Gerard is, zo opvallend bleek zijn uitstraling als gildebroeder. Bij ons gilde genieten wij volop van zijn aanwezigheid. En eigenlijk als vanzelfsprekend neemt hij zonder enige poeha allerlei werkzaamheden op zich. Hij maakt er geen woorden over vuil. Maar ga je er het gesprek over aan op wat voor onderwerp ook dan komt er altijd een weloverwogen uitleg van hoe Gerard erover denkt. Wat je er  dan mee doet, moet je zelf weten maar zo denkt Gerard erover. We hopen dan ook op nog op veel nieuw denkwerk. Daar vaart het gilde wel bij. Gerard dankjewel.

Francien van den Eijnde  40 jaar. Heel voorzichtig en bedeesd geraakte Francien aan de hand van haar spraakzame man Antoon van den Eijnde bekend met het gildewezen. Zij wist en weet zich een waardige weg te vinden binnen het gildegebeuren. Als Koningin mochten we steeds meer van haar betrokkenheid bij het gilde ontdekken. Aan de zijde van haar man Antoon stond zij haar mannetje en groeide uit tot een aangename deelnemer van het gildegebeuren. Ook later, nadat haar man overleed, konden wij bij het gilde genieten van haar aanwezigheid en betrokkenheid bij het gilde. Beste Francien wij zijn en blijven blij met jouw aanwezigheid bij jouw gilde. Dankjewel.

Hans van den Crommenacker 50 jaar. Al 50 jaar staat hij zijn mannetje bij het gilde. Zo speelde Hans jarenlang een sleutelrol bij de uitstraling, de presentatie van onze tentoonstelling. Hans zorgde dat het geheel een blikvanger werd zowel voor de toeschouwers als de jury bij de diverse kringdagen. Hoge scores vielen ons ten deel. Het vormde toen een derde deel van het totale puntenklassement.  Zo rustig en bescheiden hij ook is in de omgang, zodra we als gilde op de weg staan vind je Hans bijna vooraan met een vlag zo groot daar kan geen vendelier tegenop. Hans loopt al sinds mensenheugenis met het gildevaandel. We weten niet anders. Elk jaar opnieuw de Eed van Trouw afleggen voor de Kerk. En het brengen van een laatste Groet bij onze overledenen. Hans zorgt hiervoor. Het gaat raar zijn wanneer Hans hiermee zou stoppen. En toch gaat het daar van komen. Hans sluit zich aan bij de groep van luitenants. Bij de gildegroep op het Ridderplein zullen we de komende eeuwen Hans altijd blijven zien staan als DE vaandeldrager van ons gilde. Zo is het maar net. Hans dankjewel.

In april vieren we de gedenkdag van onze patroon Sint Joris, onze optrekdag. We oogsten dan de resultaten die onze gildeleden gaan bereiken op deze dag. Zo zijn er weer diverse jubilarissen die we mogen huldigen. Rob van de Vossenberg 12½ jaar, Niels Opsteen met Wim en Petra van Oijen 25 jaar, André Scheepers met Francien van den Eijnde en Gerard Lemmens 40 jaar en tenslotte Hans van den Crommenacker 50 jaar. Onze Beschermvrouwe Odillia Harinxma Thoe Slooten blijft in deze functie, maar haar nicht Anastasia uit Brussel wordt als Waarnemend-Beschermvrouwe geïnstalleerd. En daarmee is de oogst nog niet voorbij. We halen ook nog een nieuwe, Nieuwe Deken binnen bij ons gilde. Niet omdat de huidige Nieuwe Deken niet meer voldoet, dat zeker niet. Afgelopen jaar mochten we volop genieten van Jo Kusters als onze Nieuwe Deken van de Handelse kant. Maar elk jaar zoeken we naar uitbreiding van de formatie en nu aan de De Mortelse kant van de Sint Janskerk. In dat deel van Gemert gaan we hier enige ruchtbaarheid aan geven. Dat laten we met gerust hart  weer over aan de tamboers van ons gilde. De overige gildebroeders bezoeken alle gildeleden van Sint Joris. Dat gaat zich allemaal voltrekken op zaterdag 5 april. De tamboers vanaf 7 uur en de verzuukers, de huisbezoekers, vanaf 11 uur.

Programma April:

-Buitencomparitie bij Dientje op 30 maart

-Verzuuken op zaterdag 5 april

-Kruisboogschieten Bergeijk op zondag 6 april

-Optrekdag  op zaterdag 12 april

In Memoriam

Jolanda van den Eijnde -Coolen overleed maandag 29 juli 2024 op de leeftijd van 58 jaar. Zaterdag daarvoor bereikte ze nog deze leeftijd. Veel te jong en veel te  snel na het eerdere bericht van ongeneeslijk ziek-zijn. Ze wilde nog zoveel betekenen voor haar man, haar kinderen, haar kleinkinderen. Maar het werd een zo draaglijk mogelijk toeleven naar het einde. En dat deed ze met volle overtuiging. Ze kreeg de mogelijkheid om in Maastricht nog een behandeling te ondergaan die haar  aanzienlijk meer bewegingsruimte gaf. Deze kans greep ze met beide handen aan. Het gaf haar nog even wat meer levensvreugde, maar al gauw bleek dat het ziekteproces doorwoekerde. Het ging niet meer. Jolanda de strijder, de vechter, de energiebron bleef dapper overeind om iedereen om haar heen zoveel mogelijk te ontlasten. Tot het laatste toe…….

Jolanda,  wat was je een fijne koningin bij ons gilde. Van 2001 tot 2003 liep je trots met ons mee naast je echtgenoot Martien. Je verzaakte nooit. Ook na de koninginnetijd bleef je volop aanwezig op de belangrijke dagen bij ons gilde. Ook bleef je volop meestrijden om een tweede koningschap. En ja ook de koningskruisen waren niet veilig voor jou. Daarnaast deed het gilde nooit tevergeefs een beroep op jouw inzet bij diverse activiteiten binnen ons gilde. Wij zijn trots en dankbaar met jouw speciale inzet in al die jaren bij alles rondom ons Sint Jorisgilde. Wij gunnen jouw man Martien, jullie kinderen en kleinkinderen jouw onvermoeide kracht toe om met dit grote verdriet, om te kunnen gaan. Heel veel sterkte niet alleen nu, maar ook zeker de komende tijd. Namens Sint Jorisgilde Gemert.