Dinsdag 5 augustus kregen de gildebroeders en gildezusters van het Sint Jorisgilde het droeve bericht dat hun zilverdrager Jan van Erp de avond ervoor was overleden. Het was bijna niet te geloven. Hoe was dit mogelijk want Jan was nog maar zeventig jaar. Veel te jong in onze ogen!
Twee weken geleden, tijdens het Koningschieten van het Sint Jorisgilde, was Jan nog op het gazon van de kerk van Sint Jans Onthoofding aanwezig. Hij wilde zeker bij dit tweejaarlijks evenement zijn en hij wilde weten wie zich tot nieuwe koning zou schieten. Natuurlijk moesten er de nodige verhalen verteld worden over het gilde en wat er allemaal gebeurd was. Hij zag dat Coby van de Vossenberg zich tot koning schoot. Jan was tot het laatst erg betrokken bij het gilde.
Jan begon zijn carrière bij het Sint Jorisgilde in 1976 toen hij als nieuwe deken werd gekozen. Na zijn dekenschap werd Jan luitenant of, zoals men dat bij het gilde ook wel noemde, “lange jas”. Later is hij zilverdrager geworden.
Toen Harrie Verhoeven in 1982 stopte als voorzitter van het Sint Jorisgilde nam Jan deze taak op zich tot in 1994 Frits Verhoeven hem opvolgde. Hij leidde het gilde zoals hij zelf ook was. Hij was altijd duidelijk in zijn woorden en had de tradities van het gilde hoog in zijn vaandel staan. Hij luisterde altijd naar de mening van anderen en handelde daar ook naar. Voor Jan maakte de verschillende functies binnen het gilde geen verschil. Het waren allemaal gildebroeders of gildezusters.
In zijn tijd als voorzitter kwam de koningsketen tot stand. Zondermeer een uniek pronkstuk. Een waarlijk mooie verbetering van de uitstraling voor ons koningspaar. Jan wist hoe het gilde hiervoor te enthousiasmeren met volle ijver vuur en daadkracht. Als voorzitter wist hij niet alleen het gilde te besturen maar ook de twee Wimmen; Wim van de Eijnde en Wim van de Vossenberg. En dat toont niet alleen zijn vermogen van voorzitter maar vooral als mens.
Vanaf de dag dat zijn zoon Pieter in 2014 als nieuwe deken werd gekozen trokken zij samen op. Pieter als tamboer en Jan als zilverdrager. Hoe trots kun je als vader zijn?
Wij zijn blij dat we hem in ons midden mochten hebben als gildebroeder en zeker als mens. Jan stond altijd voor iedereen klaar, meestal samen met echtgenote Dora en tamboer Pieter.
Wij denken in alle warmte aan Jan terug, want hij was een man met vele verdiensten voor ons Sint Jorisgilde.
